Os alumnos de 4ºA resultaron GAÑADORES no concurso Rumbo ás illas do Parque Nacional das Illas Atlánticas co seu relato e foto- escena titulada "Os guardiáns das illas".
O premio será unha viaxe ás illas Cíes con ruta guiada .
FELICIDADES A TODA A RAPAZADA DA CLASE!!!
Como vedes o esforzo paga a pena.
Todos os nenos e nenas da clase elaboración un relato curto para participar no concurso organizado polo Centro de Interpretación das Illas Atánticas.
Primeiro informáronse da situación, e das características da fauna e flora das Illas.
Cada grupo tiña unha illa e un paxaro e entre todos inventaron o seguinte relato. Está xenial!!!
Hoxe venres, o alumnado de 4º de primaria,recibiu a autora do libro Alma y la Isla.
O premio será unha viaxe ás illas Cíes con ruta guiada .
FELICIDADES A TODA A RAPAZADA DA CLASE!!!
Como vedes o esforzo paga a pena.
Todos os nenos e nenas da clase elaboración un relato curto para participar no concurso organizado polo Centro de Interpretación das Illas Atánticas.
Primeiro informáronse da situación, e das características da fauna e flora das Illas.
Cada grupo tiña unha illa e un paxaro e entre todos inventaron o seguinte relato. Está xenial!!!
OS GARDIÁNS DAS ILLAS
Nunha paisaxe verde azulada,mergullada entre as augas,encontrase a illa de Cortegada Alí, fai miles de anos, vivía un curandeiro vello e traballador. Un día de tormenta púxose enfermo,ia morrer.
Unha meiga apareceu e deulle unha poción para ser inmortal,máis con dúas condicións:
A primeira: tiña que adoptar a forma dun Vello Loureiro e a segunda: protexer as illas do parque.
Pasaron os días e o vello Loureiro(así foi o nome que lle puxo a meiga) deuse conta que non podía facelo so,necesitaba uns gardiáns que protexeran as Illas, e escolleu a tres paxaros.
Chamou ao seu compañeiro o Lagarto Arnal para que lle axudara a reunilos.
Arnal, foi a avisar a súa amiga,a Sepia Tinteira, para que escribira no mar a seguinte mensaxe:
“NECESITAMOS AXUDA !
UN PAXARO DE CADA ILLA TEN QUE VIR A CORTEGADA CUNHA FOLLA ”
Mentres tanto….
A gaivota patiamarela estaba nas Cíes,cando leu a mensaxe; axiña e veloz colleu unha herba de namorar e foi a avisar a Galán.
Galán,que é o nome do corvo mariño cristado, estaba aseándose as súas plumas da crista na súa guarida, situada na greta máis baixa do Burato do Inferno; asomouse a porta e viu o súa amiga que lle contou a mensaxe de Tinteira….. e decidiu levar unha xesta.
Pararon na illa de Sálvora e alí atoparon na praia a píllara Cantora afiando a súa voz. Axudáronlle a buscar unha pola de sabugueiro e preparáronse para continuar a súa viaxe.
Ao chegar a Cortegada a Sirena da praia indicoulles o camiño da ermida onde se atopaba o Vello Loureiro.
Cando chegaron o Vello alegrouse moito de velos, explicoulle porque os chamara e pediulle unha pluma a cada un, despois chamou a Arnal para que preparara a poción cos ingredientes que traían: unha flor de namorar,unha pola de sabugueiro,unha xesta,3 follas de loureiro e as 3 plumas dos paxaros.
Eles beberon esta poción e adquiriron poderes máxicos:
_ A píllara co seu peteiro negro, máscara vermella e co seu graznido curto e potente é capaz de avisar aos gardiáns das illas das especies invasoras.
_ A gaivota patiamarela cando tócanlle no se peteiro lanza bolas de lume contra as rochas creando portais e pasadizos segredos.
_ O cormorán crisado ten as plumas da crista máis afiadas e pode lanzar lóstregos cando hai perigo no mar.
Dende aquela di a lenda que sempre que visites un destes arquipélagos poderás ver algún gardián,que te protexerá,
Pero…. Ollo con non respectar as normas das especies protexidas!
Porque OS GARDIÁNS SEMPRE ESTÁN VIXIANTES NAS DUNAS OU AGOCHADOS NAS ROCHAS.
Despois de moito traballar o resultado final da foto vivinte foi este!.
Hoxe venres, o alumnado de 4º de primaria,recibiu a autora do libro Alma y la Isla.
André fixo unha pequena reseña literaria do libro
ALMA Y LA ISLA
Otto es un niño que vive con su familia en una isla. Un día, su padre que era marinero llegó a casa con una niña negra a la que
había rescatado del mar. El padre de Otto dijo que se llamaba Alma. A Otto no le gustaba que viviera en su casa porque todos
le prestaban más atención a ella. Como Otto no estaba contento
con Alma se la llevaron con los demás refugiados. Entonces
Otto empieza a echarla mucho de menos y quiere que vuelva
a su casa. Pero ella tiene que ir a la península con otra familia de
acogída. Alma y Otto se repartieron un amuleto que les serviría de unión para siempre.
